Berekening Beslagvrije Voet

Het doel van het algoritme is om uitvoering te geven aan de Wet Vereenvoudiging Beslagvrije Voet en de beslagleggers te ondersteunen in het berekenen van de beslagvrije voet voor de schuldenaar en de daarbij behorende afloscapaciteit.

Het resultaat hiervan is dat een schuldenaar, in vergelijking met de voorgaande manier van berekenen, veel minder gegevens zelf hoeft aan te leveren aan de beslaglegger. De beslagvrije voet, die hoort bij de leefsituatie van de schuldenaar, wordt veel vaker direct goed vastgesteld en het proces werkt efficiënter voor de beslaglegger.

Voordelen

• Schaal; Er worden jaarlijks ongeveer één miljoen beslagen en één miljoen verrekeningen berekend die onder de beslagvrije voet vallen. Als dit allemaal handmatig zou moeten worden berekend, dan kost dat veel meer tijd en geld. Door zoveel mogelijk de beslagvrije voet automatisch te berekenen houden we de kosten voor de beslagleggende partijen zo laag mogelijk.

• Belang schuldenaar; Het gebruik van het algoritme en de aangesloten bronnen, helpt de schuldenaar om de beslagvrije voet te krijgen waar deze recht op heeft. Bovendien wordt de hoeveelheid gegevens die handmatig door de schuldenaar moet worden aangeleverd aan de beslaglegger beperkt.

• Gestandaardiseerde werkwijze; Alle beslagleggende partijen maken gebruik van dezelfde bronnen en algoritme. Dit zorgt voor een uniforme berekening van de beslagvrije voet door alle beslagleggers.

• Actueel; Na maximaal een jaar moet de beslagvrije voet opnieuw worden berekend, zodat de beslagvrije voet zo goed mogelijk blijft aansluiten bij de actuele leefsituatie.

Nadelen

• Niet alle informatie kan worden ontsloten uit data van overheidsinstanties. De schuldenaar zal, aan de hand van de documenten die door de beslaglegger zijn verzonden, zelf moeten controleren of er nog extra informatie aangeleverd moet worden aan de beslaglegger. Deze informatie kan de hoogte van de vastgestelde beslagvrije voet nog veranderen.

Het algoritme, in combinatie met de aangesloten bronnen, zorgt voor een geautomatiseerde berekening van de beslagvrije voet met de gegevens die op dat moment beschikbaar zijn. De uitkomst is niet bepalend voor de uiteindelijke beslaglegging. Als de beslaglegger aanvullende informatie heeft, die van invloed is op de berekening, moet dit worden gebruikt. De schuldenaar heeft ook de mogelijkheid om binnen enkele weken na ontvangst van het beslag aanvullende informatie aan te leveren aan de beslaglegger. De beslaglegger moet de beslagvrije voet dan opnieuw berekenen met deze nieuwe informatie.

Ook is er op de website www.uwbeslagvrijevoet.nl/controleren de mogelijkheid om de beslagvrije voet na te rekenen en te controleren of deze correct is berekend door de beslaglegger.

Door vier partijen zijn er rekenmodules ontwikkeld op basis van dit algoritme. Deze rekenmodules geven in alle gevallen op basis van dezelfde input dezelfde beslagvrije voet (BVV).

De Belastingdienst en het UWV hebben dit voor hun eigen organisaties in hun systemen ingebouwd. Daarnaast heeft de SNG dit ontwikkeld voor de gerechtsdeurwaarders en de gemeenten. Ook heeft de combinatie BKWI (Bureau Keteninformatisering Werk en Inkomen) en BIDN (Bureau InformatieDiensten Nederland) dit ontwikkeld voor het CJIB (Centraal Justitieel Incassobureau), het LBIO (Landelijke Bureau Inning Onderhoudsbijdragen), de SVB (Sociale Verzekeringsbank), de gemeenten en de Waterschappen.

Het berekenen van de BVV gaat in enkele stappen:

1. Gegevens verzamelen

In deze fase worden de gegevens verzameld die nodig zijn om het algoritme uit te voeren. De beslaglegger roept de rekenmodule aan met behulp van het Burger Service Nummer van de schuldenaar. De benodigde persoonsgegevens worden opgehaald uit de BRP en de benodigde inkomensgegevens uit de Polisadministratie. De beslaglegger kan meer gegevens opgeven indien deze bekend zijn en er rekening mee gehouden moet worden in het algoritme.

2.Gegevens selecteren en transformeren

De uitkomsten van het algoritme zijn afhankelijk van de leefsituatie, de indicatie periode van de inkomsten, geschatte belastbaar jaarinkomen en de toe te passen wettelijke normfactoren. Het bepalen hiervan wordt ook beschreven in het algoritme. Dit wordt het selecteren en transformeren van de gegevens genoemd.

3. Basis BVV Berekenen

In deze fase wordt door het algoritme de zogenaamde Basis BVV van de schuldenaar berekend. Hier worden alle beschikbare inkomensgegevens voor gebruikt en wordt nog geen rekening gehouden met reeds lopende beslagen en/of verrekeningen.

4. Toegepast deel BVV bepalen

Nadat bepaald is op welk deel van het inkomen beslag wordt gelegd, kan worden bepaald hoe de beslagvrije voet van toepassing is op dat inkomen, om zo te komen tot een afloscapaciteit. De rekenmodule rekent alle waarden door, ook al worden ze niet allemaal gebruikt op de brief richting de schuldenaar.

5. Uitvoering klantcontact

Deze fase vindt plaats na uitvoering van het algoritme. Het algoritme moet alle gegevens opleveren die de beslaglegger wettelijk minimaal nodig heeft om het beslag te bepalen én te communiceren. De communicatie gaat via een brief met een vast format. De informatie hierin moet worden gevuld met informatie uit het algoritme. Nadat de schuldenaar de brief heeft ontvangen kan deze op juistheid worden nagerekend via de rekenmodule op www.uwbeslagvrijevoet.nl/controleren.